خودم و شما را توصیه می‌کنم به رعایت تقوا، سالروز عروج ملکوتی امام امت اعلی الله مقامه الشریف و 14 خردادماه گرامی می داریم. تردیدی نیست که وجود نازنین امام برای نظام الهی ما بلکه برای تاریخ اسلام بلکه برای بشریت نعمت بزرگی بود و قرآن کریم یاد آوری کرد یکی از مباحث و مسائل جدی در روز قیامت پرسش از این نعمت و نعمت هاست ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیمِ به قول ادبا الف و لام استغراق است از همه‌ی نعمت‌ها سؤال می‌کنند، که از این نعمت‌ها چگونه بهره گرفته‌اید چقدر استفاده کرده‌اید مواجه شما با این نعمتها چگونه بوده است خدا نعمات فراوانی به بشر و بشریت داده، نعمت مادی، نعمت معنوی، نعمت عمومی، نعمت خصوصی، نعمت ظاهر، نعمت باطن و تردیدی نیست انقلاب اسلامی و وجود مبارک امام امت از نعمات معنوی جامعه‌ی ما بود ما اگر صد سال قبل زندگی این نعمت از ما سؤال نمی‌شد، ما در این برهه‌ای از تاریخ زندگی به سر می‌بریم، ماییم و مجاهدتهای امام و ماییم و رشادتهای رزمندگان سلحشور، ماییم و خون‌های شهدا ریخته به پای این انقلاب، ‌ماییم و صبر و تحمل و شکیبایی و اشک های مخفیانه ‌خانواده‌های شهدا، ماییم و حرمان اطفال شهدا در نبود پدر و نداشتن پدر، آن وقت از ما سؤال می‌کنند نحوه‌ی مواجه شما با این نعمت بزرگ انقلاب و رهبری انقلاب چگونه است، از امام صادق(ع) سؤال شد آیا منظور از نعمت فقط نعمت مادی است؟ عزیزی که ما در‌آستانه‌ی شهادتش هستیم، عزیزی که ما افتخار رهبری او را در همه بین مذاهب اسلامی داریم. ‌امام صادق(ع) در مقام به اصطلاح بیان فرمود والله ماهو نمی‌پرسند چقدر آب مصرف کردی؛ چقدر غذا تناول کردی،؛ چقدرلباس پوشیدی؛ چقدر فضا را ریاضت کردی، والله قسم امام معصوم(ع) است وَ اللَّهِ مَا هُوَ الطَّعَامَ وَ الشَّرَابَ وَ لَکنْ وَلَایتُنَا أَهْلَ الْبَیت‏ روز قیامت از مردم می‌پرسند با نعماتی که پیامبر(ص) به یادگار گذاشت، قرآن و عترت چگونه عمل کردید؟ به این ملتی که سلسله‌اش به ولایت فقیه منتهی می‌شود و ولی فقیه در زمان غیبت امام معصوم (ع) عهده دار تصدی‌گری این دین مبین اسلام است. چگونه برخوردکردی، نعوذ بالله، نظامی که از اندیشه‌ی ولی فقیه شکل گرفته،
با یک نظام سلطنتی در یک ترازو می‌گذارید؟ یکجور برخورد می‌کنید؟
نظامی که از رهبری که در دل شب از ترس الهی مثل جدش امیرالمؤمنین (ع) مثل مارگزیده به خود می‌پیچد،
با نظامی که از یک رژیمی که رأس رژیم ، ویسکی و وتکا مصرف می‌کند یکنواخت می‌گیرید؟
یک وقت از یک عالم درشت قامت اهل سنت سوال کردند در رژیم قبل شما متولیان رژیم که سلاطین بودند اولول الامر می‌دانستید، ‌در این رژیم الهی که متولیان این رژیم فقهای نامی اسلامند ولی امر نمی‌دانید؟ ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیمِ.
فخر رازی در تفسیرش حدیثی از امام باقر (ع) آورد این عالم سنی، می‌گوید جابر جوفی نقل کرد به محضر آقا باقر العلوم شرفیاب شدم دَخَلْتُ عَلى الباقِرِ فَقالَ: ما تَقُولُ أرْبابُ التَّأْوِیلِ فی قَوْلِهِ: ﴿ثُمَّ لَتُسْألُنَّ یوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ﴾ ؟ ، فرمود آقای جابر اینایی که معمولاً لفظ می‌کنند،‌زبان می جنبانند، به تأویل آیات بر می‌آیند ذیل این آیه‌ی شریفه چی می‌گویند؟ ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیم.
فَقُلْتُ: یقُولُونَ:، گفتم آقا ما در این مجالسشون زیادیم، حلقات تفسیری در درون مسجد النبی در غیاب شما بزرگواران بزرگواران تشکیل می‌دهند و خودشان را به عنوان قرآن شناس مطرح می‌کنند، و چنین می‌گویند: یقُولُونَ:الظِّلُّ والماءُ البارِدُ سایه، نعمت خداست، آب خنک، نعمت خداست و روز قیامت از این نعمتها از ما سؤال می‌شود،
امام باقر(ع) فرمود: لَوْ أنَّک أدْخَلْتَ بَیتَک أحَدًا وأقْعَدْتَهُ فی ظِلٍّ وأسْقَیتَهُ ماءً بارِدًا أتَمُنُّ عَلَیهِ ؟
مهمانی بر شما وارد بشود در جای خنک بنشانی، آب خنک هم بنوشانی، بعد به او می گویی ‌آقا خجالت بکش من از تو در جای خنک برای نشستن، آب خنک برای فرو نشستن عطش قلبت، ‌پذیرایی کردم تو خیلی باید پست باشی، دعوت کنی، پذیرایی بکنی، بعد منت بگذارد، بگوید من با این مواد غذایی از تو پذیرایی کردم فَقُلْتُ: نه زشت است میزبانی بخواهد از مهمان با فضای سایه و آب خنک پذیرایی کند بعد منت بگذارد، خیلی بد است، میزبان پستی است، میزبان کریم نیست،
قالَ: فاللَّهُ أکرَمُ مِن أنْ یطْعِمَ عَبْدَهُ ویسْقِیهُ ثُمَّ یسْألُهُ عَنْهُ، خدا کریم‌تر از آن است که بنده‌اش را زنده کند به دنیا بیاورد و به او آب و نان بدهد بعد منّت بگذارد که من شکمت را سیر کردم، خیلی بد است،
فَقُلْتُ: ما تَأْوِیلُهُ؟ عرض کردم پسر پیامبر اگر این پس ما نمی‌فهمیم چه نعمتی است که روز قیامت از ما سؤال می‌شود؟
قالَ: النَّعِیمُ هو رَسُولُ اللَّهِ أنْعَمَ اللَّهُ بِهِ عَلى هَذا العالَمِ فاسْتَنْقَذَهم بِهِ مِنَ الضَّلالَةِ، أما سَمِعْتَ
مگه قرآن نمی‌خوانید حالیتان نیست؟ چشمها را باز نمی‌کنید عقلها را به کار نمی‌گیرید، که خدا فرمود:
قَوْلَهُ تَعالى: لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ آیاتِهِ وَ یزَکیهِمْ وَ یعَلِّمُهُمُ الْکتابَ وَ الْحِکمَةَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی‏ ضَلالٍ مُبین
50سال قبل ایران اسلامی ما در هدایت آشکار بود؟ در عزت پایدار بود؟ دراستقلال استوار بود؟ دراوج کرامت اخلاقی در مراوده با نظام سلطه بود؟ یا برده بود؟ زر خرید بود؟ دیگران به کشور ما به عنوان کارشناسان و مستشاران می‌آمدند حق توحش دریافت می‌کردند، می‌گفتند با یک کشور وحشی سرو کار داریم،
کی ما را آقا کرد؟
کی ما را عزیز کرد؟
کی استقلال کشور ما را به وجود آورد؟
کی عزت این ملت را تأمین کرد؟
کی توانست درگوشه‌ی مدرسه‌ی فیضیه به مثل روز 13 خرداد 42 روز عاشورا به رژیم پهلوی و به شخص شاه تشر بزند؟
آقای شاه بدبخت خودت را از یک ‌سگ آمریکای با این ماجرای کاپیتولاسیون پست‌تر کردی، ‌مو در تن آدم سیخ می‌شد، که می خواستند بگویند شاه، می‌بایستی می‌گفتند قبله‌ی عالم، اعلیحضرت قدرت، قوی شوکت.
کی طلسم را ششکست؟ نه طلسم، ‌داخلی را، طلسم استکبار خارجی را، ‌جز امام؟
آیا درتاریخ بشریت، ‌فقط تبر دردست ابراهیم پیامبر علیه و علی النبی و الصلاه السلام بود درکله و بر رأس بت بزرگ کوبید و خرد کرد یا امام هم تبر به دست بود؟ هم ‌بر سر بت کوچک داخلی شاه و بت بزرگخارجی امریکا کوبید و له کرد، و خرد کرد، ذلیل جامعه را عزیز کرد و عزیز دروغین تصنعی جامعه را ذلیل کرد، این نعمت نیست؟ آن سفر کرده‌ی امروز که این نعمت را به وجود آورد وجودش نعمت نبود؟ والله وارث آن میراث عزیزی است که لَقَد مَنَّ اللَّهُ عَلَى المُؤمِنینَ، اماما فراغت برای جامعه‌ی ما بسیار سنگین بود درد فراغت به هیچ وجه قابل تحمل نیست، چون جدّ بزرگوارت امام کاظم(ع) فرمود: ثُلِمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا یسُدُّهَا شَیءٌ گرچه به مدد غیبی و امداد الهی و لطف بقیت الله و هوشمندی اعضاء خبرگان خلف صالحش، ‌نگذاشت این پرچم به زمین بیفتد به تعبیر خود امام اگه پرچمی از دست پرچمداری بخواهد به زمین بیفتد پرچمدار دیگر برافراشته نگه می‌دارد و بحمد الله 32 سال این پرچم به دست با کفایت خلف صالحت برافراشته و به اهتزاز در آمد همان راهت، همان آرمانت، ‌همان منویاتت اهدافت به حمد الله به دست این خلف صالح به زیبایی تعقیب می‌شود.
برای رهبر معزز انقلاب طول عمر و برای امام سفرکرده‌مان و آن پرستوی مهاجر مقام علوّ مقام را از ذات اقدس ربوبی درخواست داریم
مناسبتها را یاد آوری کنیم با توصیه‌ی مجدد به تقوا به خودم و همه‌ی شما بزرگواران برادران خواهران ایمانیمان.
جمعه 14خرداد 23 شوال روز جهانی حمایت از کودکان قربانی خشونت و سالروز ارتحال جانسوز امام امت و روز انتخاب آیت الله العظمی امام خامنه‌ای به رهبری این نظام و روز شهادت رئیس علی دلواری سردسته دلاوران تنگستان در سال 1333 قمری،
شنبه روز جهانی محیط زیست و روز قیام خونین 15 خرداد که امام امت این قیام را عاشورای این نظام الهی یاد کرد،
یکشنبه شهادت آقا امام صادق(ع) در سال 148 قمر‌ی از طریق سم به دست عنصر پلید و ناپاک منصور دوانیقی
دوشنبه تحریم هرگونه ارتباط با رژیم صهیونیستی از سوی امام امت در سال 1346 شمسی
پنجشنبه روز صنایع دستی و سالروز شهادت عالم مجاهد نستوه مرحوم سید محمد رضا سعیدی در زندان رژیم منحوس پهلوی سال 1349.
مناسبتها متعدد درجلو روی ماست ولی به نظر من حقیر هیچ مناسبتی مهمتر از انتخابات ‌نیست ما این روزها رسالتی وزن رسالت انتخابات را بر شانه خودمان نداریم انتخابات برای ما جزء مهمترین پدیده‌ای است که بایست اذهان ما به این پدیده توجه شایان پیدا کنند،
‌انتخابات و انتخاب دارای چهار پایه است: 1- انگیزه 2- اراده 3- اختیار 4- هم انتخاب
به برکت جمهوری اسلامی، ‌اختیار به مردم محول است، اراده به مردم محول است، آزادی به مرد محول است انکه مهم است پیدایش انگیزه است که با چه انگیزه و هدف به سمت صندوقهای انتخاباتی برویم انگیزه‌ها ممکن است در وجود انسانها دوگانه باشد مثبت یا خدای ناکرده منفی مثبت مثل ایثار، فداکاری، ‌مردانگی، ‌جوانمردی، ‌غیرت، همیت، منفی: مثل خرابکاری، ربایش آدم، ‌سرقت، کارهای خلاف، ‌هر دو انگیزه می‌خواهد. اگر درگیری در جنگل آمل و شهر آمل این سمت مدافعان انقلاب انگیزه داشتند آن سمت شورشگران علیه ا نقلاب هم انگیزه داشتند،
اگر در 8 سال جنگ نابرابر بین ایران و صدام غفلتی بود هر دو تا انگیزه بود،
‌منتها باید توجه کرد که انگیزه، انگیزه‌ی مثبت باشد و تا می‌شود انگیزه‌ی مثبت عام، شما در ماه مبارک رمضان انگیزه‌ی مثبت عامتان را تمرین می‌کنید، هر روز بلکه پشت سر هر نماز واجب می خوانید:
اللّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَىٰ أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ، اللّهُمَّ أَغْنِ کلَّ فَقِیرٍ، اللّهُمَّ أَشْبِعْ کلَّ جائِعٍ، اللّهُمَّ اکسُ کلَّ عُرْیانٍ، اللّهُمَّ اقْضِ دَینَ کلِّ مَدِینٍ،
اصلا مسلمان و غیر مسلمان جدا نمی‌کنید هم انگیزه‌ات را معنا می‌کند مثبت، وهم تعمیم به پهنای بشریت، و درحج انگیزه ات را معنا می‌کنی مثبت و تعمیم می‌دهی به پهنام تمام پدیده‌ها‌ی جان‌دار، پشه را آزار نمی دهی، مگس را آزار نمی دهی، ‌برگ درخت را آزار نمی دهی، شاخه درخت را قطع نمی‌کنی، ما یک رسالت سنگینی برای انتخابات داریم، امروز دو جریان چه داخل و چه خارج دقیقا در ماجرای انتخابات روبروی هم صف آرایی کردند، یک جریان در صدد انگیزه سوزی است که تا مردم انگیزه‌هایشان از بین برود و هدفی برای مشارکت نبینند، مأیوس باشند، دلسرد باشند، دلگیر باشند، غمگین باشند، ‌گله‌مند باشند، قهر کرده باشند و به پای صندوق رای نیایند، هرکی می‌خواهد انتخاب بشود بشود، هر اتفاقی می‌خواهد بیفتد بیفتد، به ما چه مربوط،
یک جریان وسیعی امروز در صدد ایجاد یک چنین انگیزه است، ‌انگیزه‌ی منفی که ازش تعبیر می‌شود به انگیزه سوزی می شود، یک جریانی هم دردرون کشور، از دلسوزان نظام الهی در درون کشور در نقطه مقابل درصدد انگیزه سازیند در رأس این جریان رهبری معزز انقلاب می باشد، ‌و مرتب در سخنرانی‌ها یاد آوری می‌کند توجه می‌دهد، هشدار می‌دهد، مشارکت حداکثری را به عنوان یک مطالبه، ‌و به عنوان یک هدف از امام امت و شهداء به یاد ما می‌اندازد؛ امروز بنیانگذار این نظام سخنرانی داشتند و این مسائل را یاد آوری می‌کند؛ انگیزه سازی.
ما وظیفه‌ی‌مان در این برهه ازتاریخ چیست؟ آیا پاسخ دادن به ندای طرفداران انگیزه ساز است؟ یا لبیک گفتن به طرفداران ماجرای انگیزه سوزی است؟ ‌اگر بنا باشد انگیزه‌سازی بشود، ‌نکاتی باید مد نظر باشد:
1-باید آگاهی و بصیرتمان را نسبت به انقلاب و شرایط زمان و کشور و جایگاهمان در دنیا به دست بیاوریم، ما اگر درک صحیح از موقعیتمان و جایگاه کشورمان داشته باشیم، ‌حساسیت انتخابات را به خوبی درک کنیم، مخصوصاً انتخابات ریاست جمهوری و نقشش را در پیشبرد اهداف این نظام الهی و برنامه‌های عالی کشور بدانیم، ‌و راه ناکامی دشمنان را با حضور حداکثریمان در پای صندوق‌های رأی بشناسیم قطعا در عرصه‌ی انتخابات حضور پرشوری پیدا خواهیم کرد.
2- اگر ما بدانیم که آراء ما چقدر تأثیرگذار است، ‌چقدر نقش آفرین است، خودمان را بی خاصیت ندانیم، بی اثر ندانیم، ‌بی فایده ندانیم، عاطل و باطل نشناسیم، ‌طبق اصل ششم قانون اساسی در جمهوری اسلامی امور کشور به اتکاء آراء عمومی و از راه انتخاب واگذار شده ما بدانیم.
مائیم رئیس جمهور تعیین می‌کنیم،
مائیم نماینده مشخص می‌کنیم،
ماییم شوراها را بر کرسی مدیریت شهری وروستایی می‌نشانیم، آگاهی ما و نقش ما انگیزه‌ی ما را برای مشارکت بالا خواهد برد، ‌
3-ما گله‌مندیمان را از عملکردکارگزاران با علاقه‌مندیمان به اصل نظام و انقلاب جدا کنیم، از این که ما گله‌مندیم از برخی از کارها شک درش نیست از اینکه بروکراسی ادارای در مملکت ما فلج کننده‌ی همه‌ی تصمیمات و جریانات است درش تردیدی نیست، ‌ما نمی‌گوییم کشوری داریم مدینه‌ی فاضله است، ‌ما نمی‌گوییم درمملکت ما هیچ گربه‌ای بی اجازه شکار موش نمی کند، نمی گوییم، ادعای غلط و دروغ را هرگز نداریم، ما خیلی بازسازی در کشورمان نیاز داریم،
اگر رئیس جمهور آینده بتوان بروکراسی را ریشه کن کند،
اگر بتواند فساد اداری را از بین ببرد،
‌اگر بتواند دسته‌های قضایی را به درستی به صف کند، ‌
اگر بتواند این دلال‌بازی‌هایی که در قالب برخی از کارها صورت می‌گیرد و ما می‌بینیم زمینها گوشت قربانی است، حتی و حتی بعضی از طرح‌ها گوشت قربانی است اگر این مانع برطرف شود نعمت بزرگی است
اما گله‌مندی از کارگزاران غیر از علاقه‌مندی به نظام است، به انقلاب است، به قول آن حکیم متاله و‌ آن دانشمند بی نظیر نه کم نظیر شیخ بهایی اعلی الله مقامه الشریف در آن تعبیر زیبایی که دارد، می گه
اسلام به ذات خود ندارد عیبی - هر عیب که هست از مسلمانی ماست
والله انقلاب عیبی ندارد، ‌انقلاب از اندیشه‌ی یک فقیه جامعه الشرایط، تراوش کرده، مدتها در نجف ولایت فقیه را تدریس می‌کرد، برای دنیا ولایت فقیه را تبیین کرده، به برکت اندیشه امام و‌ آگاه بخشی امام، بهترین فرزندان این مرزو بوم به شهادت رسیدند انقلاب با ‌آب لجن آبیاری نشد، ‌انقلاب با شفاف‌ترین مایع زندگی یعنی خون شهدا آبیاری شده تا حاج قاسم‌ها عزیز ما شوند، حجازی‌ها عزیز ما شوند، ‌قدیری‌ها که در اول انقلاب و در زمان قیام امام امت 15 خرداد تا همین شهر به شهادت رسیدند جزء پیش‌سازان شهدای عزیز ما شوند،
ما یک وقتی گله داریم از کارگزاران اما اصل نظام را باید از عملکرد کارگزاران تفکیک کنیم، ‌اصل نظام اصولی دارد، استقلال از اصول نظام است، ‌عدل و عدالت از اصول نظام است، قسط از اصول نظام است، ‌کرامت از اصول نظام است، زندگی آبرومدانه و توسعه یافته و پیشرفت در زیر ساختهای جامعه از اصول نظام است.
دیروز برای عرض سلام به بازماندگان یک مادر شهید سجادی به آخرین روستاهای این شهرستان رفته بودم آن طرف برزک، جاده‌ی آسفالته دیدم، مردم هم گفتند والله امکانات فراوان برای ما آمد، ما الان آب داریم از زاینده رود، ‌مخابرات داریم، برق داریم، ‌آسفالت داریم ولی گلّه و رمه‌ی ما خوراک ندارد، کسی به فکر خوراکش نیست کسی به فکر خوراکش نیست.
در منتهی الیه عزیزان انتظامی برای برقراری امنیت حضور جدّی داشتند به نوعی که فرمانده با تک تک مردم مثل دو برادر همدیگر را در آغوش می‌گرفتند، ‌می‌شناختند، سپاه در آنجا هست، انتظامی در آنجا هست، ‌نیروهای امنیتی در آنجا هست، ‌امنیتی که ما داریم در منظقه به شکل یک جزیره امن در درون یک باطلاق نا امنی افتخار آمیز است، ‌اما عزیزانی که باید خدمات مناسب عرضه کنند در سیستمهای گوناگون، که حالا نام نبرم، جای گله‌مندی است، اینها را باید از هم تفکیک کنیم
پس سومین نکته‌ای که ما در انتخابات باید به آن توجه کنیم این قضیه است، که ‌بفهیم و بدانیم گله‌مندی ما مربوط به کارگزاران است اما علاقه‌مندی و دلدادگی و سرسپردگی ما به اصل نظام و انقلاب الهی به رهبری شهداست، ‌انقلاب ما دستاورد شهداست، ‌انقلاب ما ره آورد امام امت است، ‌نباید اینها را با هم قاطی کنیم،
‌نکته‌ی چهارم: تزریق روح امید درکالبد فکری خودمان، و ما می‌دانیم در فرهنگ دینی امید از اصول مسلم دینی ماست و امید از جنود عقل است، هر اندازه عقل کامل‌تر امید بیشتر، نقطه مقابل یأس و نا امیدی از جنود کفر است و یا حداقل از جنود شرک و نفاق است، ‌این قرآن است الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِکینَ وَ الْمُشْرِکاتِ الظَّانِّینَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ بدترین گمان به خدا مربوط به منافین و منافقات مشرکین و مشرکات است، یعقوب پیامبر به بچه‌هایش که می‌خواستند برای مصر گندم بیاورند، گفت برید دنبال یوسف هم باشید و از این هم بپرسید اگر شد آدرسی به دست بیاورید و گفتند بابا سالها از قصه گذشت. وَ لا تَیأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا ییأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ.
مأیوس نباشید، کافر مأیوس است مؤمن نباید مأیوس باشد و لذا اگر مؤمن خدای ناکرده آلوده شود به یأس و به بن بست گرفتار شود و دست به خودکشی بزند می‌گویند جایش جهنم است همه‌ی فقها گفتند، یأس معنا ندارد مگه ماچه مشکلی داریم که قابل حل نیست؟ رهبری معزز انقلاب فرمود همه‌ی مشکلات جامعه‌ی ما قابل حل است درصورتی که مدیر قوی پیدا کنیم، و انقلاب برای ما یک آتمسفر سیاسی است، ‌ما بخواهیم و نخواهیم الان دردرون مصلی داریم از این اکسیژن استفاده می‌کنیم، بخواهیم یا نخواهیم ما در درون این مملکت زندگی می‌کنیم، بخواهیم و نخواهیم درون این انتخابات هستیم، انتخابات ما مشی سیاسی می‌آورد، بتوانیم، عرضه داشته باشیم مشی سیاسیمان را مثبت کنیم یا خدای ناکرده با تلقین شیاطین مشی سیاسیمان را منفی کنیمما وظیمه‌مندیم که مشی سیاسی‌مان را مثبت کنیم انشاءالله