سلام علیکم و رحمت الله
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِم يَعْدِلُونَ
لَا نُشْرِک بِاللَّهِ شَیئاً وَ لَا نَتَّخِذُ مِنْ‏ دُونِهِ وَلِیاً. اللهم صل علی رسولک و بشیرک و نذیرک و خاتم سفرائک و افضل انبیائک ابی القاسم المصطفی محمد (ص) و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین المکرمین و اللعن الدائم على أعدائهم أجمعین، من الان الى یوم الدین عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله

خودم و شمارا توصیه می‌کنم به رعایت تقوا.
ازانجا که امروز سالروز ولادت باسعادت عقیله ی بنی هاشم و فهیمه ی آل ابی طالب حضرت زینب کبری سلام الله علیها است و به همین مناسبت هم روز پرستار قلمداد می‌شود به حکم ادب در خطبه ی اول مقداری از شان و منزلت این بانو در خور فهم خودم عرایضی به محضر شما بزرگواران برادران و خواهران نمازگزار و شنوندگان عرضه بدارم.
 زینب کبری صاحب دو سرمایه بود. هم سرمایه ی وراثت و هم سرمایه ی تربیت. سرمایه ی وراثتش به گونه ای که از مادری نمونه‌ترین مادر دنیا زهرای مرضیه به ارث دارد. تنها زنی که در دین مبین اسلام مقام عصمت را به خود اختصاص داد زهرای مرضیه است. میراث دار این بانو زینب کبری است. در تمام ادوار تاریخ بشر دو بانو فقط به مقام عصمت رسیده‌اند. مریم عذری و زهرای اطهر. از دامن مریم یک پسر به‌دنیا آمد دختری وجود نداشت. اما دختری که از مادر معصومه تربیت شده‌باشد و ارث برده باشد زینب کبری است. زینب کبری از پدری به‌دنیا آمد و وارث میراث پدر بزرگواری است که به تمام معنا الگوی بشریت است و هیچ فردی و مردی و جوانی به پای او نمی‌رسید.
لا فَتى اِلاّ عَلِىّ، لا سَيفَ اِلاّ ذُو الفَقار

زینب وارث میراث این دو شخصیت بزرگ الهی است. دامن بزرگترین زن آفرینش و تنها معصومه‌ی در اسلام عفتش، حیایش، شهامتش، عطوفتش زبانزد عام و خاص است. او در دامن چهار مرد تربیت شد. یک، نبی مکرم اسلام ، دو، علی مرتضی، سه، سبط اکبر امام مجتبی و چهار، سبط ثانی اباعبدالله.
مربیانی که در عالم بی‌نظیرترین مربی قلمداد می‌شوند وقتی نقش تربیتی را بر روی این بانو بنا باشد اعمال کنند پیداست که این بانو می‌شود بانوی بی‌نظیر.
بانوی بی‌مانند.
علاوه بر آن که چهار مرد بزرگوار نقش تربیتی بر روی این بانو داشتند، در دامن مادری تربیت شد و درس حیا و عفت گرفت
که وقتی نبی مکرم اسلام در درون مسجد سوالی مطرح کرد بالا ترین مقام برای زن چه مقامی است؟
نماز شب خواندن، قرآن تلاوت کردن، صلوات پنج‌گانه‌ی روز را به جا آوردن، کار و تلاش و فعالیت انجام دادن
هیچ کس را یارای پاسخگویی نبود. وقتی به زهرای مرضیه خبر رسید فرمود:
خَیرٌللنِّساء أن لا یَرینَ الرِّجالَ وَلا یَراهُنَّ الرِّجالُ
نه خودش تماشاچی مردان باشد و نه اجازه بدهد که مردان صیاد و تماشاچی او باشند. از مادری چنینی او درس حیا و عفت آموخت. چنان این بانو پرورش پیدا کرد و چنان رشد و تعالی به دست آورد که وقتی در دارالاماره‌ی عبیدالله، جوانک مست لایعقل و بی‌فهم مورد سوال قرار می‌گیرد:
کَیْفَ رَأَیْتِ صُنْعَ اللَّهِ بِأَخِیکِ وَ أَهْلِ بَیْتِکِ
کارکرد خدا را با برادر و اهل و عیال علی چگونه دیدی؟
فَقَالَتْ مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا
خیلی روحیه می‌خواهد
خیلی توانایی می‌خواهد
خیلی قدرت بالای روانی لازم دارد
خیلی عقیده‌ی شامخ و راسخ نیاز دارد. آن همه غم و آن همه غصه آن همه سختی و آن همه دشواری را چنان در خودش هضم کند که در جواب یک انسان نادان مست چنین به‌فرماید: مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا
در شام در مرکز حکومت بنی‌امیه که چیزی مردم و ساکنان آن دیار از اسلام اصیل نفهمیده‌بودند، در برابر یک مست لایعقلی به‌مثل یزید چنین ایراد سخن کند و داد سخن سربدهد.
«أَ مِنَ الْعَدْلِ يَابْنَ الطُّلَقاءِ!

همه خطاب به امیرالمؤمنین می‌کردند
اما او خطاب کرد به بردگان آزادشده.
«أَ مِنَ الْعَدْلِ يَابْنَ الطُّلَقاءِ!
شجاعت شهامت رشادت دلاوری و دلاورگونه‌ای میراث گرانبهای باب بزرگوارش علی مرتضی است که در کوفه در کاخ و دارالاماره به عبیدالله بگوید: یبن مرجانه و در کاخ یزید بگوید:
«أَ مِنَ الْعَدْلِ يَابْنَ الطُّلَقاءِ!
تا انسان زبان وا نکند و سخن نگوید عیب و هنرش نهفته هست. خطبه ی زینب کبری بیانگر شخصیت والای این بانوست که به قول آن جامعه‌شناس دلداده به زینب بگوید: زینب، دختر شجاع زهرا و زبان علی در کام، زبان علی در کام.
«أَ مِنَ الْعَدْلِ يَابْنَ الطُّلَقاءِ!
تَخْدِيرُكَ حَرائِرَكَ وَ إِمائَكَ
آیا این از انصاف و شرف و وجدان شما انسان های بی وجدان که زنانتان و کنیزکانتان پشت پرده در حجاب اما فرزندان پیامبر و نوامیس پیامبر با این شکل و شرائط در درون نامحرمان؟
وَ سَوْقُكَ بَناتِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَ سَلَّم سَبايا
حیا نمی‌کنید خجالت نمی‌کشید که دختران پیامبر را به اسارت به خیابان ها و شهرها کشاندید؟
قَدْ هَتَكْتَ سُتُورَهُنَّ وَ أَبْدَيْتَ وُجُوهَهُنَّ
شما پرده های پوششیشان را از آنها ربوده اید و صورت هایشان را آشکار و نمایان ساخته اید.
اگر سالروز ولادت این بانو می‌شود روز پرستار آیا بانوان پرستار و حتی آقایان پرستار باید فقط تأسی کنند از صبرش؟ از حلمش؟ از بردباری‌اش؟ از امانتداری‌اش؟ از فرزندان برادرش؟ یا باید نوع حیا و عفت را از زینب آموخت؟
نوع‌ حجاب و نگه‌داری و ستر چهره را از زینب یادگرفت؟
به گونه‌ای سخن گفت که یزید از شرمندگی با همه‌ی بی حیایی سر به زیر انداخت و جمع موجود با ناآشنایی و ناآگاهی به گریه افتادند.

 زینب برای پرستاران فقط الگوی پرستاری از بیمار نیست بلکه الگوی آموزندگی به همه ی ارزش های اخلاقی است. او به جایی برسد که‌حتی به برادر زاده‌اش آقا سیدالساجدین بگوید:
لا یجز عنک ما تری
آن چه که میبینی تو را به بی‌صبری وا ندارد.
لا یجز عنک ما تری، فو الله ان ذلک لعهد من رسول الله الی جدک وابیک وعمک
این یه پیمانی است یک معاهده ای است. شهادت اسارت پیمانی است که‌ پیامبر به جدت امیرالمؤمنین فرمود و به عمویت امام مجتبی و به بابایت اباعبدالله.
او بارز ترین عنصر در تجسم فضائل اخلاقی است به گونه‌ای که در زیارت ناحیه ی او زیارت مربوط به او می‌گوییم:
قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَةُ السَّماواتِ
همه ی فرشتگان از صبر تو به شگفتی افتادند. شعرا در سرودن فضائل او چنین می‌گفتند:
 گفتند:
سلام بر تو ای کسی‌ که صبر شد حقیر تو
ندیده بعد فاطمه جهان زنی نظیر تو
دیگری گفت:
خدا در مکتب صبر علی پرداخت زینب را
برای کربلا با شیر زهرا ساخت زینب را
به سان لیله القدری که‌مخفی ماند قدر تو
کسی غیر از حسین ابن علی نشناخت زینب را
سالروز ولادت این بانوی بزرگ و این اسوه‌ی همه‌ی بانوان و همه‌ی زنان بلکه همه‌ی مردان به این حسین ثانی حسین دوم و این تالیف کننده کتاب قطور مقاومت و شجاعت و شهامت را به همه‌ی شما و به همه‌ی دلدادگان این بانو تبریک می‌گوییم و روز پرستار را به این فرشتگان سفید پوش خدوم تبریک می‌گوییم و برای همه‌ی پرستاران برادران و خواهران آرزوی موفقیت داریم.

إنّهُ أحسَنُ الحَديثِ و أبلَغُ المَوعِظَةِ کِتابُ الله
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿۱﴾
اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿۲﴾
لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ﴿۳﴾
وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾


بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله و الصلواة و السلام علی رسول الله حَبِیبِ‏ إِلَهِ‏ الْعَالَمِینَ‏ أَبِی الْقَاسِمِ المصطفی مُحَمَّدِ. اللهم صلی علی امیرالمؤمنین (ع) و صل علی فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ سَیدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وصل علی سبطی الرحمه و امامی الهدی الحسن و الحسین وصل علی ائمه المسلمین علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفربن محمد و موسی ابن جعفر و علی ابن موسی و محمد ابن علی و علی ابن محمد و الحسن بن علی وحجة ابن الحسن المهدی صلواة الله و سلامه علیهم اجمعین اللهم انا راضین بهم ائمه فرضنا لهم انک علی کل شیء قدیر.
با توصیه ی مجدد به تقوا مناسبت ها را یادآوری کنیم.
امروز علاوه بر ولادت زینب کبری و روز پرستار روز تشکیل شورای انقلاب فرهنگی در سال ۶۳ به دستور امام راحل اعلی الله مقامه شریف انجام گرفت و روز جهانی حقوق بشر هم نامگذاری شد.
شنبه سالروز شهادت استاد اخلاق حضرت آیت الله دستغیب سومین شهید محراب در سال ۱۳۶۰ شمسی است. بعد ازینکه انفجار صورت گرفت و پیکر مطهرش قطعه‌قطعه شد و بخشی از پیکرش را پیدا کردند و به خاک سپردند بانوی مومنه ی همسایه صبح فردا به خانواده اش مراجعه کند بگوید یک قطعه از بدنش پشت بام خانه ی شما افتاد
از کجا؟ دیشب آقا در عالم خواب به من فرمود. لعنت الهی بر آن کوردلانی که سرمایه های این نظام الهی را به این شکل خواستند از نظام جدا کنند.
دوشنبه سالروز جهانی کودک و تلوزیون است
و سه شنبه هم روز پژوهش قلمداد می‌شود. امیدواریم مراکز علمی ما چه حوزه و چه دانشگاه و همه ی مراکز انشالله در امر پژوهش به تراز انقلاب اسلامی بتوانند پیشرفت پیدا کنند و توسعه بیابند.
رهبر‌معظم انقلاب در دیدار روز ششم شهریور سال جاری با هیئت دولت سیزدهم نکات مهمی را در زمینه ی فرهنگ حاکم بر کشور اسلامی ما مطرح کردند و برخی از ضرورت های ایجابی را به عنوان نقشه ی راه با هیئت دولت در میان گذاشتند. نخست رهبری معظم انقلاب نشان دادند که وضعیت پیشین فرهنگی کشور مطلوب این بزرگوار نیست و به نقد با فرهنگ حاکم پرداختند. در گذشته هم به این موضوع اشارات فراوانی داشتند. سفرش به سمنان شبیخون فرهنگی را مطرح کردند. سفرش به خراسان شمالی ضرورت ایجاد سبک زندگی اسلامی را مطرح کردند. هجوم فرهنگی را مطرح کردند. سونامی فرهنگی را مطرح کردند. بلبشوی فرهنگی را مطرح کردند و نگران از فرهنگ حاکم بر جامعه ی اسلامی ما بوده اند و هستند و آنگاه خواستار بازسازی انقلابی از دولت سیزدهم در مسیر بهسازی فرهنگ کشور شدند. فرمودند چون فرهنگ زیربنا است حرکت بنیانی برخواسته از اندیشه و حکمت لازم دارد. یعنی حرکتی خردمندانه و عاقلانه. نه بی هوا و بی حساب. فرمودند ما در حوزه ی فرهنگ خطاهای بسیاری بر گرفته از فرهنگ حاکم بر ذهن خودمان داریم. مانند اسراف‌گری مانند تجمل‌طلبی مانند اشرافی‌گری مانند تقلید کورکورانه و سبک زندگی غلط. لذا باید ابزار های فرهنگی ما مانند سینما، مانند هنر، مانند رسانه های صوتی و تصویری، مانند کتاب و مطبوعات متحول و شکوفا شوند. فرمود یک لشکر عظیمی از جوانان علاقه مند و مومن در درون این کشور اگر سازوکار درست فرهنگی در اختیارشان قرار بگیرد، قطعا پشتوانه ی عظیمی برای تحول فرهنگی در کشور خواهند بود. نه اینکه جوانان عزیز بسیجیان دلسوز جوانان معتقد و مؤمن در راستای امر به معروف و نهی از منکر با مفاسدی برخورد کنند و متاسفانه پشتیبانی لازم از سوی دستگاه‌های مربوطه وجود نداشته باشد. که‌ گاه متأسفانه دیده میشود و حتی در درون شهرهای ناب مذهبی. اینکه رهبر معظم انقلاب بازسازی انقلابی را در ساختار فرهنگی یک امر ضروری دانسته‌اند معلوم می‌شود که منظورشان تغییر ذاتی هم در فرم و هم در محتواست. اگر محتوا تغییر کند فرم نه در نگاه فلاسفه و صاحبان اندیشه می‌گویند: استحاله نمی‌گویند انقلاب.

انقلاب برای جایی‌است که هم فرم عوض بشود و هم محتوا عوض بشود. هردو باید تغییر کنند تا آنچه که مطلوب یک فرهنگ اسلامی است و تأمین مطالبه ی رهبری است به وجود بیاید پس با تعویض چند کارگزار یا با صدور چند بخشنامه تحولات بنیادی و اساسی بوجود نمی‌آید و شکوفایی فرهنگی حاصل نخواهد شد.
 ازین جهت لازم است که‌ ما مسئله شناسی کنیم. آسیب شناسی کنیم. ببینیم چه اشکالاتی داریم که شرائط فرهنگی ما شرائط رو به بهبودی نیست.
 آیا رسانه های ما، هنر ما، سینماهای ما ساختار انقلابی دارند یا ندارند؟ آیا ادارات ما، سازمان های ما و همه ی مراکز مربوطه ی به نظام ما در تراز انقلاب اسلامی ما هستند یا نیستند؟ اگر هستند چرا ما رو به پیش نباشیم؟ انقلاب ما انقلاب اعتقادی است انقلاب اسلامی است انقلاب قرآنی و سنت رسول الله و ائمه اطهار است. مشکل ما کجاست که ما در مسائل فرهنگی ضعف و نقص پیدا می‌کنیم رسالت مهم دولت سیزدهم که مورد خطاب رهبری معزز انقلاب بود نه دولت که همه ی دست اندر کاران اما سیبل کار دولت سیزدهم است.
 این دولت باید در صدد تغییر هم ساختار باشد و هم کارگزار باشد. دو تغییر اساسی و بنیادی لازم و ملزوم همدیگر. امروز خیلی با این پدیده سروکار ندارید ولی هنوز هم در خانه های قدیمی وجود دارد که حوض دارید. آب حوض اگر گندیده بشود بوییده بشود و جلبک بزند آب حوض را که خالی می‌کنند حوض را هم می‌شویند اگر حوض را نشویند و دوباره آب بریزند همان آش است و همان کاسه.
 اگر سیستم اداری ما متحول نشود فقط کارگزار ها عوض شوند ساختار تغییر پیدا نکند کارگزار عوض بشود تردیدی نیست نمی‌توانیم انتظار تحول را داشته باشیم و اگر ساختار را تغییر بدهیم کار گزار را تغییر ندهیم باز همان آش است و همان کاسه. شما بهترین وزیر را بر وزارت خانه ای نصب کن ساختار وزارت خانه همان باشد نمی‌تواند معجزه کند. ساختار را تغییر بده نیرو با همان تفکر باشد باز هم تحولی بوجود نخواهد آمد.

دولت سیزدهم بار سنگینی بر شانه دارد. رهبری معظم انقلاب در بیانیه ی گام دوم انقلاب جوان‌گرایی را مطرح کرد و فرمود: باید از اندیشه ی جوانان به درستی استفاده بشود اما فرمود منظور من جوان دانا است. جوان کار ازموده است. جوانی است که اهلیت و تناسب کار را داشته باشد. نه جوانی که بخواهد سرخواهی کند نه جوانی که شایستگی کار را ‌ندارد نه‌ جوانی که وابسته به فلان جریان سیاسی فکری فقط به این مناسبت. خیلی سخت است در گزینش کارگزار و خیلی سخت است در تغییر ساختار.
دولت هم باید این را و هم آن را. آیا ساختار بانک در مسیر گره گشایی مردم است یا فربهی خودش؟ ساختمان های سر به فلک کشیده و آنچنانی خودش. وام می‌دهد که دست وام‌گیر را بگیرد بلند کند یا وام می‌دهد که وام‌گیر را وام دار کند و با کله به زمین بزند؟ چجوری است؟
ما به چه مکانیزمی باید شکوفایی فرهنگی را در جامعه توقع داشته باشیم و رقم بزنیم؟

ما بر این باوریم و باور درست هم هست خدا می‌داند انقلاب ما انقلاب اعتقادی بود. در راسش یک ولی فقیه جامع الشرایط قرار داشت. انقلاب ما انقلاب اخلاقی بود. اگر قبل از آن رژیم پهلوی با فساد اخلاقی بر مملکت حاکم بود رهبری معظم انقلاب امروز و امام دیروز ما به خدایی خدا به عنوان بندگان صالح و شایسته ی حق داشتند انقلاب می‌کردند و مدیریت می‌کنند انقلاب اخلاقی است. انقلاب ما انقلاب سیاسی هم بود و نماد این سیاست استقلال و عدم وابستگی به قدرت های زورمدار امروز دنیا است. انقلاب ما انقلاب اجتماعی هم بود. نقش مردم کلیدی ترین نقش‌ انقلاب اسلامی ما بود. اگر در درون شهر ها و در درون روستاها و در کوی و برزن مملکت این مردم از خانه ها بیرون نمی‌آمدند و به هم پیوست پیدا نمی‌کردند و شعار انقلابی سر نمی‌دادند رژیم به همین راحتی و آسانی فرو نمیریخت. انقلاب ما انقلاب سیاسی مردمی هم بود. باید ببینیم امروز نقش‌مردم در کشور ما کجاست؟
دیروز نقش مردم ما را کجا دیده اند؟ آیا روز ۲۲‌بهمن؟ آیا روز جمعه ی پایانی ماه رمضان؟ آیا روز ۱۲ فروردین؟ یا نه در عرصه ی اقتصاد؟ در عرصه ی سیاست؟ در برنامه ریزی؟ در همه ی امور. ما زمانی میتوانیم شکوفایی فرهنگی داشته باشیم ما زمانی می‌توانیم سازندگی انقلابی در عرصه ی فرهنگی بوجود بیاوریم که بتوانیم با مردم به تعامل درست بر بیاییم. عاملیت اجتماعی ما کجاست؟ دولت از جمله وظایفش ایجاد عاملیت اجتماعی است. جامعه را به کار گرفتن مردم را مهم شمردن مردم را محور دیدن مردم را اساس و پایه ی کار قلمداد کردن. تا اعتماد عمومی بوجود نیاید تا خودآگاهی جامعه بوجود نیاید مشارکت عمومی را نداشته باشیم پشتوانه برای اجرای منویات‌مان و دستورات ما نخواهیم داشت.
آیا توانسته ایم ما مردم را اصل بدانیم یا نه؟ من یک نمونه میگویم:
رهبری معزز انقلاب برای گره گشایی و رفع تنگناها دستور داد از صندوق ذخیره ی ارزی اعتباری برای وام صاحبان صنعت در نظر گرفته بشود. در همین کاشان ده ها نفر رفتند وام گرفتند در یزد در اصفان در تبریز در اراک همه‌ی مناطق این مملکت
بعضی ها هم از این صندوق ارزی استفاده کردند رفتند دبی ویلا‌ خریدند.
بعضی ازین صندوق ارزی استفاده کردند رفتند ترکیه آپارتمان خریدند.
بعضی ازین صندوق ارزی استفاده کردند رفتند به فکر زمین خریدن و فروختن یا خانه خریدن و فروختن ماشین خریدن و فروختن. بعضی هم وام گرفتند آمدند کارخانه ی فرش زدند. نساجی زدند بافندگی زدند ریسندگی زدند. کارخانه ی سرامیک زدند کاشی زدند. بین این دو گروه چه فرق وجود دارد؟ آنها از صندوق ارزی استفاده کردند آمدند شغل ایجاد کردند. صدها نفر را سرکار بردند. گره‌گشایی در این مملکت بوجود آوردند. دیگران پول را گرفتند بردند برای سود شخصی خودشان. یک نفر از قبل این وام نتوانست منتفع بشود مگر همان وام گیر. حالا در وصول سیستم چجوری بیاید برخورد کند؟ آیا بین این دو فرق‌ بگذارد یا نه؟ یا هر دو را به یک چوب براند؟ متاسفانه نگاه هنوز نگاه فهیمانه نیست. عاقلانه نیست که فرق بگذارد بین این آقایی که از صندوق ارزی به فرمان رهبری معظم انقلاب وام گرفته و رفته کارخانه بوجود آورده است. باید دستش را بوسید. باید ازش تشکر هم کرد. والله باید بهش شاخه‌گل هم داد. چطور ما امروز وظیفه داریم به عزیزان پرستار شاخه ی گل بدهیم وظیفه ی ماست. باید به این صاحبان واحدهای تولیدی شاخه‌ی گل نثار کرد. غیر از آنهایی که به این پول خیانت کردند. آقا دستور داد ازین پول برای رفع تنگناهای اقتصادی و فعالیت های تولیدی در این ممکلت استفاده بشود. عدم نظارت برخی از مسئولین این زمینه ی انحراف مصرف را بوجود آورد ولی امروز در وصول بین اینها فرق‌ میگذاریم یا نه؟ اگر فرق‌ بگذاریم بسیار عالی است اگر فرق‌نگذاریم هیچ فرق‌نکرده سیستم رفتاری پریروز دولت و امروز دولت. پریروز دولت متأسفانه نتوانست فرق‌بگذارد. فهم و شعور فرق گذاشتن بین این دو گروه‌را نداشت. و اگر امروز دولت هم همین راه را برود می‌شود همان اگر فرق‌بگذارد بین این دو جریان باید گفت درود براین دولت و زنده باد این دولت توقع ما از دولت سیزدهم که رویکرد انقلابی دارد. رویکرد دینی دارد. رویکرد ارزشی دارد وظیفه‌مند است که بر طبق رهنمود رهبری‌ معزز انقلاب حرکت کند سیستم بانکی‌اش باید اینجوری باشد سیستم اداری اش باید اینجوری باشد. باید سیستم ها کارها را روان کنند. تسهیل کنند. نه گره بزنند. نه بپیچانند نه افراد ارباب رجوع را به توبه وا بدارند. خیلی کار سنگینی در جلو روی این دولت عزیز است. قسم می‌دهیم خدای منان را به عصمت زهرا و به حقانیت زینب به این فرزند پیامبر کمک کند تا بتواند هم ساختار را تغییر بدهد و هم کارگزار را تغییر‌بدهد. ان شاءالله

إِنَ‏ أَحْسَنَ‏ الْحَدِیثِ‏ وَ أَبْلَغَ الْمَوْعِظَةِ- کتَابُ اللَّهِ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿۲﴾
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾

اَللَّهُمَّ انْصُرْ اْلإِسْلَامَ وَالْمُسْلِمِینَ و انصر من نصر الدین
وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَ المؤمنین
اللهم اید حماة الدین لا سیما زعیمنا و قائدنا الامام خامنه ای