مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي حَجَّةِ اَلْوَدَاعِ : أَلاَ إِنَّ اَلرُّوحَ اَلْأَمِينَ نَفَثَ فِي رُوعِي أَنَّهُ لاَ تَمُوتُ نَفْسٌ حَتَّى تَسْتَكْمِلَ رِزْقَهَا فَاتَّقُوا اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَجْمِلُوا فِي اَلطَّلَبِ وَ لاَ يَحْمِلَنَّكُمُ اِسْتِبْطَاءُ شَيْءٍ مِنَ اَلرِّزْقِ أَنْ تَطْلُبُوهُ بِشَيْءٍ مِنْ مَعْصِيَةِ اَللَّهِ فَإِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَسَمَ اَلْأَرْزَاقَ بَيْنَ خَلْقِهِ حَلاَلاً وَ لَمْ يَقْسِمْهَا حَرَاماً فَمَنِ اِتَّقَى اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَبَرَ أَتَاهُ اَللَّهُ بِرِزْقِهِ مِنْ حِلِّهِ وَ مَنْ هَتَكَ حِجَابَ اَلسِّتْرِ وَ عَجَّلَ فَأَخَذَهُ مِنْ غَيْرِ حِلِّهِ قُصَّ بِهِ مِنْ رِزْقِهِ اَلْحَلاَلِ وَ حُوسِبَ عَلَيْهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ
- ابو حمزه ثمالى گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله در حجة الوداع فرمود:
بدانيد كه روح الامين مرا با خبر كرد كه هيچ‌كس تا روزى‌اش را به‌طور كامل دريافت نكند نخواهد مرد. پس تقواى الهى پيشه كنيد و در طلب رزق و روزى باشيد و اگر روزى‌تان به كندى آمد بر آن مشويد كه با انجام معصيت الهى آن را (سريع‌تر) به دست آوريد؛ چون خداى تبارك و تعالى روزى‌ها را بين خلق خودش به‌طور حلال تقسيم فرموده است و آن را از راه حرام در نظر نگرفته است.
بدين جهت هركس از خدا بترسد و شكيبايى كند خداوند رزق و روزى او را از حلال مى‌آورد. و اگر كسى كه پرده‌درى كند و شتاب زده عمل نمايد آن را از راه غير حلال به دست آورد، خداوند نيز از رزق حلالى كه براى او در نظر گرفته است همان مقدار كم مى‌كند و در روز قيامت نيز به خاطر كسب حرام او را بازخواست مى‌كند.
قَالَ جَابِرٌ فَقُلْتُ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ مَا نَعْرِفُ أَحَداً اَلْيَوْمَ بِهَذِهِ اَلصِّفَةِ فَقَالَ يَا جَابِرُ لاَ تَذْهَبَنَّ بِكَ اَلْمَذَاهِبُ حَسْبُ اَلرَّجُلِ أَنْ يَقُولَ أُحِبُّ عَلِيّاً وَ أَتَوَلاَّهُ ثُمَّ لاَ يَكُونَ مَعَ ذَلِكَ فَعَّالاً
حضرت،خطاب به او فرمود:اى جابر،افكار و آراى مختلف،تو را[از راه راست]بيرون نبرد.آيا كافى است مردى بگويد:من على عليه السّلام را دوست دارم و از دوستداران او هستم،پس اگر بگويد من رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را دوست دارم[كه بهتر است]-زيرا رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از على عليه السّلام بهتر است-ولى از سيرۀ او پيروى ننمايد و به سنّتش عمل نكند،اين دوستى براى او هيچ سودى نخواهد داشت.پس تقواى خدا را پيشه نماييد و براى آنچه نزد خداست،عمل كنيد،زيرا بين خدا و بين هيچ كس،قرابت و خويشاوندى نيست.