/
صفحه اصلی
/
خبرخوان
/
ارتباط با ما
/
¤ ۱۴۰۳ پنج شنبه ۲۰ ارديبهشت
تاریخ ارسال:۱۴۰۲ دوشنبه ۱۳ شهريور
چاپ خبر
درس از محضر قرآن کریم - جلسه سوم درس از محضر قرآن کریم - جلسه سوم



درسی از قران _ صفحه سه

امام جمعه کاشان : نفاق، شک و تردید به گفته های پیامبر  ص، کفر ، غلّ و جُب، از نشانه های بیماری دل است

حجت الاسلام سید سعید حسینی در سومین جلسه از درسی از قران در جمع اعضاء دفتر نماینده ولی فقیه اظهار داشت : خداوند در ایه شش سوره بقره می فرماید :  «  إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ » کسانی که کافر شدند. به چی کافر شدند؟ مرحوم شُبّر می فرماید اول  1_ بخدا کافر شدند 2_ کافر شدند به ما، آنچه که « آمنَ بِه هٰؤلاءِ مومنون ». انچه مومنین به ان ایمان اورده بودند. در صفحات قبل گفته بودیم ، یکی از مصادیق ایمان، ایمان به غیب بود  « الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ ». پس «  إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا » می شود، کفر بخدا و کفر به انچه که مومنین به ان ایمان آوردند، از مصادیق دیگر ایمان به غیب، مواردی مانند، معرفت و صفات بخدا، بعث و ایمان، رجعت، قیام امام عصر، حساب می شود

وی در ادامه گفت : کسانی که کافر شدند، چه شما انها را انذار بدهی و از جهنم بترسانی و چه انها را نترسانی، این ها ایمان نمی اورند. این سوال به ذهن می رسد، ما وظیفه داریم کسانی را که کافر شدند به حق دعوت کنیم یا نه؟ می گوئیم، مگر پیامبر ص مشرکین را دعوت به اسلام نمی کردند. یکی از کارهای پیامیر ص دعوت بت پرستان به اسلام و خدا بود، کار پیامبر ص انذار بود.  « يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً » پس چرا ایه می فرماید فرقی ندارد. شُبَّر می گوید، این عبارت برای تمام کفار نیست. مخصوص کفاری است که خدا خبر می دهد، این ها دیگر ایمان نمی اورند. ایه ای داریم که می فرماید ما حق نداریم برای کافر دعا کنیم، کدام کافر را حق نداریم؟ بعد اشکال می کنند چرا حضرت ابراهیم برای آذر  « پدر خوانده یا عموی خودش » دعا نمود. وقتی کسی حق ندارد برای کافر که جهنمی است دعا کند، پس چرا ابراهیم ع دعا کرد. جواب این هم مانند قبلی است. اگر انسان بفهمد این کافر دیگر ایمان نمی اورد برای او دیگر حق نداریم دعا کنیم و این را خدا خبر دارد. برای کفار معمولی که ما می گوئیم امکان ایمان اوردنش هست. لذا این ایه مربوط به کسی است که خدا به پیامبر و نبیّ خودش خبر داده باشد که این ها دیگر ایمان نمی اورند مانند حضرت نوح که در لحظات اخر خدا به او فرمود دیگر این ها ایمان نمی اورند و هر کس به دنیا بیاید کافر به دنیا می اید. پس مخاطب این ایه پیامبر ص است. و برای کسانی است که  « خَتَمَ اللَّهُ عَلىٰ قُلوبِهِم وَعَلىٰ سَمعِهِم ۖ وَعَلىٰ أَبصارِهِم غِشاوَةٌ ۖ وَلَهُم عَذابٌ عَظيمٌ.» خدا بر دلها و گوشهای آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهایشان پرده‌ای افکنده شده؛ و عذاب بزرگی در انتظار آنهاست.

امام جمعه کاشان گفت : مرحوم شُبَّر هم تعبیر لطیفی دارد و میگوید، امام رضا ع می فرمایند، این عقوبت است. خداوند از اول کسی را به این وضعیت دچار نمی کند که چشم، گوش و قلبش را بر روی حقایق ببندد، این ها عقوبت هم هست، اضلال و گمراهی خداوند برای افراد، ابتدایی نیست. همچنین می فرماید، ختم قلب یعنی، خداوند روی قلب این ها علامت می زند، عده ای نشان دار هستند چه خوب و چه بد، مشخص هستند، می فرماید، کسانی که قلبشان ختم شده « وَسَمها بِسِمه يعرفها من يشاء من ملائكته و اولیاء »  توسط خدا روی قلب انها نشانه گذاشته شده، به یک علامتی که وقتی ملائکه که نگاه می کنند می فهمند انها چکاره است و اولیای الهی هم که به قلب نگاه می کنند می بینند قلب علامت دارد و ختم شده است، پس یک معنای ختم قلب این شد علامتی دارند که فرشته ها می فهمند، مانند مومن که می گویند در پیشانی خود نوری دارند « سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ  » کافر هم همینطور، قلب انها علامت دارند. و این علامت بعد از  اضلال زده شد

وی بیان داشت : ایت الله جوادی در تسنیم می فرماید، خداوند شش مرحله با انها اتمام حجت نموده تا به این جا رسیده اند، 1_ خدا به انها گفته دل های شما بیمار نشود، تذکر می دهد که بیمار دل نشوید « وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ ،و نخستين كافر به آن نباشيد   »، مرحله پیشگیری، 2_ وقتی بیمار شدند ، باز  تذکر می دهد، که علامت بیماری را داری، مرحله اگاه سازی 52 مائده  « فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ : بيماردلان را مى‌بينى كه در دوستى با  كافران سبقت مى‌گيرند » 3_ وقتی بیمار شدند ، خداوند می فرماید از خداوند طلب بخشش کن، مرحله بازگشت و توبه : هود، آیه 90 « وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ.

» پس بياييد و از پروردگارتان آمرزش بطلبيد و به سوى او باز گرديد.  4_ خداوند انسان بیمار دل را تهدید می کند که اگر خود را اصلاح نکنی تو را افشا می کنم و اشکار می کنم  « أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغانَهُمْ  : آيا كسانى كه در دل‌هايشان بيمارى نفاق و كفر است، پنداشته‌اند كه خداوند هيچ وقت كينه‌ها و حسادتشان را آشكار نخواهد كرد؟ » 5_  تهدید به تبعید. اگر از این بیمار دلی دست بر ندارید و پیامبر را اذیت کنید شما را از مدینه بیرون می کنیم :  60 احزاب  « لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ  »  6_  خداوند در این مرحله، «   اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ :  هر کاری خواهید انجام دهید » مانند پدری که به فرزند خود می گوید هر کاری خواستی انجام بده، خداوند هم او را رها می کند در این مرحله ختم قلب ایجاد می شود. لذا خدا ابتدا کسی را گمراه نمی کند  و اضلال، عقوبت برای انسان است. همه انسان ها بر اساس فطرت توحیدی خلق شده اند،

حجت الاسلام حسینی در رابطه با « في قُلوبِهِم مَرَضٌ  » گفت : سوال می کنند بیماری دل چیست؟ مصادیق بیماری دل عبارتست از : 1_ نفاق  2_ شک و تردید به گفته های پیامبر عظیم الشان  3_  کفر، به معنای ایمان نیاوردن  4_ غلّ، به معنای کینه داشتن  5_ جُبن، به معنای ترس

امام جمعه کاشان با ذکر یک حدیث در رابطه با اداب اجتماعی فرمود : در اصول کافی در باب 80 امده : امام صادق ع می فرمایند : مومنین هنگامی که به هم می رسند، پیشانی یکدیگر را می بوسند  « إِنَّ لَكُمْ نُورا تُعْرَفُونَ بِهِ فِي اَلدُّنْيَا حَتَّى إِنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا لَقِيَ أَخَاهُ قَبَّلَهُ فِي مَوْضِعِ اَلنُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ » شما مؤمنين نورانيتى در دنيا داريد،كه به وسيلۀ آن شناخته مى شويد،به حدّى كه اگر يكى از شما برادرش را ملاقات كند همان موضع نورانى در پيشانيش را ببوسد.

 حجت الاسلام حسینی گفت : دست بوسیدن، مخصوص پیامبر ص یا وصیّ پیامبر ص و یا کسی که شما نیّت و اراده نموده اید با بوسیدن دست او، دست رسولخدا را بوسه بزنید « لا يُقَبَّلُ رَأسُ أحَدٍ و لا يَدُهُ إلاّ يدَ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله أو مَن اُرِيدَ بهِ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ». در روایت دیگر داریم : شخصی به حضرت امام صادق ع وارد شد و دست امام را بوسید، امام به او فرمودند : « لَمّا تَناوَلَ عليُّ بنُ مَزيَدٍ صاحِبُ السّابِريِّ يَدَهُ فَقَبَّلَها ـ : أمَا إنّها لا تَصلَحُ إلاّ لِنَبيٍّ أو وَصِيِّ نَبيٍّ » آنگاه كه على بن مَزيَدِ ابريشم فروش دست ايشان را گرفت و بوسيد ـ فرمود : آگاه باش كه اين كار (بوسيدن دست) درست نيست، مگر نسبت به پيامبرى يا وصىّ پيامبرى. در مورد فامیل هم این را داریم که امام کاظم ع می فرمایند  :  « مَنْ قَبَّلَ لِلرَّحِمِ ذَا قَرَابَةٍ فَلَيْسَ عَلَيْهِ شَيْءٌ وَ قُبْلَةُ اَلْأَخِ عَلَى اَلْخَدِّ وَ قُبْلَةُ اَلْإِمَامِ بَيْنَ عَيْنَيْهِ » هر كس يكى از ارحام خود را ببوسد مانعى ندارد ، بوسه گاه برادر، گونۀ او ، و بوسه گاه امام، پيشانى مبارك ايشان است.
برچسب ها
کاشان - خیابان شهید بهشتی - کوچه جمال آباد - دفتر نماینده مقام معظم رهبری و امام جمعه کاشان - کدپستی: ۸۷۱۴۶۷۸۳۸۹
تلفن: ۵۵۷۸۱۸۱ - ۵۵۷۸۸۸۸ - ۵۵۷۲۲۴۴ (۰۳۱)
نمابر: ۵۵۷۸۱۸۲ (۰۳۱)
© کلیه حقوق مادی و معنوی برای پایگاه اطلاع رسانی سفیر ولایت محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.