درسی از قران _ صفحه بیست و دوم _  1402/7/15

حجت الاسلام سید سعید حسینی در بیست و دومین جلسه از درسی از قران در جمع اعضاء دفتر نماینده ولی فقیه در شرح مختصری از ایه 143  سوره بقره اظهار داشت : در این ایه خدا می فرماید : ما شما را امت وسط قرار دادیم تا شاهد بر مردم باشید. « وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا  » در رابطه با امت وسط، مرحوم شُبَّر می فرماید، امت وسط یعنی، امت انتخاب شده، روایت دیگری هم وجود دارد که اهل بیت می فرمایند، امت وسط ما هستیم « نحن الامة الوسط و إیانا » منظور ایه از امت وسط چهارده معصوم هستند. «  لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ » تا این که شما شاهد بر مردم باشید، یعنی شما حجت بر مردم هستید. برای مردم حقایق را تبیین می کنید یا شما شهادت می دهید به نفع تمامی انبیا علیه امت خودشان ( هر پیامبری برای خودش امتی داشته است ) که منکرشان بودند . پس «  لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ » به ضرر مردمی که منکر انبیا خودشان بودند. شاهدی هم بر تمام این شاهد ها هم داریم که پیامبر ص است. « وَيَكونَ الرَّسولُ عَلَيكُم شَهيدًا »

وی در فرق شهادت با عرضه اعمال گفت : ما دو عبارت را در ایات و روایات داریم، ائمه هم شاهد اعمال ما هستند و هم اعمال ما بر انها عرضه می شود. فرق این دو چیست؟ بزرگان می گویند، شاهد بودن 24 ساعته است، یعنی همین الان و در این ساعت، پیامبر ص و امام زمان ع ما را می بینند. این شهادتِ اعمال است. اما عرضه اعمال یعنی کارنامه اعمال، پایان روز، چه دوشنبه باشد چه پنج شنبه ها، چه دو روز در هفته، این مجموعه به محضر امام زمان ع عرضه می شود. در موقع شهادت که ائمه نظارت دارند دخل و تصرفی ندارند و فقط می بینند تا روز قیامت، ولی در موقع عرضه اعمال، اگر گناهی کنیم باعث ناراحتی امام زمان ع می شود و اگر کار خوب و خیری هم انجام دهیم خوشحال می شوند. پس موقع عرضه عمل، امام یک تصرفی می کند، یا برای ما استغفار می کند اما موقع شهادت و نگاه کردن، امام دخل و تصرفی ندارد.

امام جمعه کاشان در مورد تغیر قبله گفت :  ایه 44  می فرماید  « قَدْ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ ۖ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا » ما داریم می بینیم که شما در اسمان نگاه می کنید و منتظر وحی هستید. چرا حضرت منتظر وحی بود؟ این ایه زمانی که یهودی ها بر پیامبر ص عیب گرفتند که پیامبر ص ادعا می کند من پیامبر مستقل هستم اما قبله اش بسوی یهود است. و این باعث غمناکی پیامبر ص شد. یهود زخم زبان زد که اگر پیامبر مستقل هستی چرا قبله ات بسوی ما می باشد. باعث غم پیامبر ص شد. منتظر بودند، که خداوند دستور بدهند قبله بسوی کعبه بر گردد. که قبله حضرت ابراهیم کعبه بود و عرب را دعوت کند برای تبعیت از قبله حضرت ابراهیم. این ایه چه می فرماید ؟ فَوَلِّ،. این جا دستور امد،  « فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ  » دیگر صورتت را بسوی مسجدالحرام برگردان. ادامه ایه می فرماید : « وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ  ر اهل کتاب علم دارند که این قبله کعبه حق است. این یعنی چه؟ مرحوم شُبَّر می فرماید در کتب اسمانی انها امده بود که پیامبر ص به دو قبله نماز می خوانند. مسجد ذوقبلتین مد نظر است

حجت الاسلام حسینی با بیان روایتی از امام صادق ع از اصول کافی گفت : اسحاق بن عمار می‌گوید: امام صادق(ع) فرمود: « ای اسحاق، هرکس این خانه (کعبه) را یک بار طواف کند خداوند برای او شش هزار حسنه می‌نویسد و شش هزار سیئه از او محو می‌کند و شش هزار درجه او را بالا می‌برد. اسحاق می‌گوید به امام(ع)‌ گفتم: فدایت شوم. همه اینها برای کسی است که طواف می‌کند؟ امام صادق ع فرمود: بله، آیا به تو خبر ندهم از چیزی که از این هم با فضیلت‌تر است؟ عرض کردم: بله. امام فرمود: هر کس حاجتی از  برادر مؤمنش برآورده کند، خداوند برای او ثواب  طوافی و طوافی و طوافی می‌نویسد. حضرت همین طور شمرد تا به 10 طواف رسید؛ یعنی شش هزار، ده برابر می شود،