تاریخ خبر:۱۴۰۴ جمعه ۱۰ خرداد
متن کامل خطبه اول نماز جمعه : مورخ : ٩ / ٣ / ١۴٠۴
امام جمعه کاشان : آرامش انسان، با اعتقاد به کفایت الهی
امام جمعه کاشان : عبارت « فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّه ». این کفایت ،برای مومنین اضطراب را می برد و باعث می شود مومنی که بخدا اینطور اعتقاد دارد طمانینه و آرامش داشته باشد، ولو آمریکا، اسرائیل و اروپا طرف دیگر باشند، بگویند آمریکا، بزرگترین هواپیماهای بمب افکن خود را نزدیک شما آورده اند، ولی شما چون خدا دارید، « فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّه »، دل شما آرام است
متن کامل خطبه اول نماز جمعه : مورخ : ٩ / ٣ / ١۴٠۴
امام جمعه کاشان : آرامش انسان، با اعتقاد به کفایت الهی
بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ
اَلْحَمْدُ وَ الثَّناءُ لِلِّهِ رَبِّ العالَمین وَ صَلَّی اللَّهُ عَلی سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنا اَبی القاسِم المُصطَفی مُحَمَّد ص وَ عَلي اَهلِ بَيتِه الطَيّبين الطّاهِرين سِیَّما بَقیّةِ اللّهِ فی الاَرَضین وَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَي أعْدآئِهِمْ أجْمَعينَ إلَي يَوْمِ الدّين
در صد و پنجاه و ششمین خطبه در کاشان مُکرَّم ، خود و شما برادران و خواهران را به رعایت بیشتر تقوا الهی سفارش می کنم. « اُوصیکُم وَ نَفسیِ بِتَقوَی اللّه ».مصداقاً هر هفته محضر صحیفه سجادیه می رویم و در صدمین جمله ، فراز دیگری از دعای بیستم صحیفه سجادیه دعای ( مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ وَ مَرْضِيِّ الْأَفْعَالِ ) را خدمت شما عرض می کنم « وَ امْنِحْنِي حُسْنَ الْاِرْشَادِ ، » خدایا ، به من عطا کن، ببخش و یاد بده، راهنمایی نیکو و ارشاد نیک را. مرحوم سید علی خان کبیر در ریاض السالکین می فرماید، « مَنَحَ » یعنی بخشیدن و عطاء کردن، به من ببخش حُسن ارشاد را، ارشاد خوب را به من عطا کن. در ایه ایت الکرسی در سوره بقره این کلمه آمده است « لا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ ۖ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ » رُشد، همین است که در « حُسْنَ الْاِرْشَادِ» در التحقیق، ایت الله مصطفوی ره، جلد چهارم و در جلد دوازده تفسیر تسنیم، ذیل این آمده است، و می فرمایند « رُشد » یعنی، راه یافتن بسوی خوبی، خیر و صلاح. این رُشد است. خدایا به من حُسن راه یافتن به سوی صلاح را عطاء کن. من به سمت صلاح از بهترین مسیر بروم. در ایه هفتم سوره حجرات « وَاعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ ۚ لَوْ يُطِيعُكُمْ فِي كَثِيرٍ مِنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَزَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ » وصف کسانی که راشد هستند آمده است. چه کسانی راشدین هستند؟ قران می فرماید، آنها دو صفت را دارا هستند و سه صفت را ندارند، به این ها می گوئیم « أُولَٰئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ ». دو صفتی که دارند عبارتند از:
١_ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ، ایمان به خدا، ایمان به انبیاء، ایمان به امام زمان ع محبوب این ها می باشند
٢_ وَزَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ، همین ایمان در دلِ آنها زیبا نمودار شده است. ابتدا ایمان را دوست دارند و سپس در دل انها باعث زیبایی می شود. این ها راشدون هستند. به قلب خودمان مراجعه کنیم، ببینیم، دوازده امام، حضرت فاطمه س و حضرت علی اصغر، را در دلِ خودمان دوست داریم، اگر این باشد، یکی از صفت راشدین را داریم و سه صفتی که نباید در وجود ما باشد، عبارتست از،
١_ « وَكَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ ». از کفر به خدا، کفر به پیامبر ص، نافرمانی و عصیان و گناه بدشان می آید. اگر از این ها بدمان می آید، شکر خدا، معنای راشدون در ماه هست. این تفسیر « وَ امْنِحْنِي حُسْنَ الْاِرْشَادِ ، » خدایا ، به من عطا کن، حُسن صلاح، نیکی و ارشاد را. این توصیه به تقوا در خطبه اول است. انشاء الله ایمان نزد ما، محبوب و گناه منفور باشد تا جزو راشدون باشیم
حجت الاسلام حسینی افزود : بحث اصلی و محوری و مستمر ما در خطبه ها ، قران است ، که به ایه صد و سی وهفتم سوره بقره رسیدیم ، « فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ ۖ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ » اگر یهودیان و مسیحیان، مانند شما مسلمانان ایمان بیاورند، این ها هدایت می شوند، اما اگر اعراض کنند و ایمان نیاورند، این ها در « شقاق » عداوت و دشمنی هستند، خدا شما را از دست آنها کفایت می کند
نکات آیه :
نکته اول : « آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ ». اگر مانند ایمان شما را بیاورند هدایت می شوند. آنها چه می گفتند؟ آنها می گفتند، یهودی باشید « وَ قَالُوا كُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ تَهْتَدُوا » قران جواب می دهد که نه، اینطور نیست. امروز، یهودی و مسیحی بودن و در زمان بعثت حضرت محمد ص هدایت نیست. امروز هدایت، ایمان اوردن « آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ » می باشد. هدایت یعنی همین ، ایمانی است که شما دارید، ایمان به ١٢۴ هزار پیامبر، ایمان به معاد و ایمان به چهارده معصوم و دوازده معصوم
نکته دوم : آیه می فرماید اگر اعراض کنند، و از ایمان روی برگردانند آنها در « شِقَاقٍ » هستند. ایت الله جوادی املی در تسنیم جلد هفتم می فرماید، شقاق، یعنی عداوت و دشمنی، اگر قبل از آن « فی » بیاید، « فی شقاق »، این به منزله چاهی است که در آن افتاده و فرو رفته اند. این عداوت، دشمنی، کینه و بدبختی انها، افتادن در چاه است. اگر در این« شِقاق » افتاده باشند چه نتیجه ای خواهد داشت؟ اینجا استدلالی وجود دارد. برای این استدلال صغری و کبری وجود دارد. صغری استدلال این است که، هر کس از اسلام ناب اعراض کند در شقاق است. این مقدمه اول است،
مقدمه دوم که کبرا استدلال است در ایه ١١۵ سوره نساء آمده است « وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا » هر کس با پیامبر اکرم ص عدوات کند، وقتی حق برای او روشن شد و راهی جز راه مومنان برود، او را در جهنم می اندازیم. کبرا استدلال این است، هر کس روی خود را از پیامبر ص دوازده امام و قران برگرداند جای او در جهنم است.
پس نتیجه این می شود، این یهودیان و مسیحیان، که عالماً و عامداً از دین پیامبر ص اعراض می کنند، جای آنها جهنم است
نکته سوم : « فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّه ». قبلا بیان شد، یهودیان و مسیحیان « فی شِقاق » هستند و عداوت دارند، جمعیت آنها زیاد است، قران می فرماید، در « شقاق » هستند، یعنی با شما دشمنی دارند، عده ای هم کافر هستند، پس تعداد زیاد شد، به تعبیر دعای افتتاح «اللّهُمَّ إنّا نَشْكو... و قِلّةَ عَدَدِنا ، و كَثْرَةَ عَدُوِّنا » خدایا به تو شکایت می بریم، دشمنان ما زیاد هستند و یاران ما کم می باشد، این جا نیاز است که خداوند به ما تسلّی بدهد، دشمنان ما زیاد و یاران ما کم هستند، قران می فرماید « فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّه » خدا کفایت می کند شما را، هر قدر آنها زیاد باشند اما خدا با ما می باشد، این جمله قران، که ما شما را کفایت می کند، هم زمینه اضطراب را از مومن برطرف می کند و ضمنا، طمانینه، آرامش و سکینه می آورد. دو نمونه از کفایت های الهی را عرض می کنم. کفایت خداوند گاهی مادی است و گاهی معنوی.
١ _ طوفان شن در طبس و جنگ خندق « همان جنگی که عمرو بن عبدود از خندق عبور کرد » نمونه ای از کفایت مادی می باشد ، قران در آیه ٢۵ سوره احزاب می فرماید « وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ... » خداوند جنگ احزاب را برای مومنین کفایت کرد در ذیل این ایه، مرحوم طبرسی در مجمع البیان جلد ٧ و ٨ صفحه ٣۴٩ و ٣۵٠ می فرماید، یک مصداق کفایت الهی در جنگ احزاب این بود، یک طوفان سهمگینی را خداوند علیه مشرکین آورد، بحدی که آنها را از جا بر می کند. این یک مصداق کفایت مادی بود
٢ _ در رابطه کفایت معنوی می فرماید، رعب و ترس بر دل انها می انداخت. همچنین سه هزار ملائکه « ثلاثه آلاف » در جنگ بدر به مسلمین کمک کردند، این ها می شود « فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّه ». این کفایت برای مومنین اضطراب را می برد و هم باعث می شود مومنی که بخدا اینطور اعتقاد دارد طمانینه و آرامش داشته باشد، ولو آمریکا، اسرائیل و اروپا طرف دیگر باشند، بگویند آمریکا، بزرگترین هواپیماهای بمب افکن خود را نزدیک شما آورده اند، ولی شما چون خدا دارید، « فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّه »، دل شما آرام است و سکینه و طمانینه دارید.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ :
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ، اللَّهُ الصَّمَدُ ، لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ .