تاریخ خبر:۱۴۰۴ شنبه ۲۷ مهر
متن کامل خطبه اول نماز جمعه : مورخ : ١۴٠۴/٧/٢۵
امام جمعه کاشان : علاوه بر کار و تلاش، دائم الوضو بودن، تکرار جملات اذان، خوش رفتاری با همسایه و اجابت موذن، موجب افزایش رزق است
امام جمعه کاشان: چهار صفت و ذکر است، که اگر انسان در اخلاق و عقیده به این ذکر مداومت داشته باشد، در ذیل نور اعظم الهی جا دارد: ١ _ وقتی خدای ناکرده، گناهی انجام داد، بگوید، خدایا برگشتم. خدایا ببخش.٢ _ وقتی خیری به او رسید، بگوید، خدایا شکر . این خیر از تو به ما رسیده است
٣ _ وقتی مصیبتی به او رسید، بگوید، إنّا للّه ِِ و إنّا إلَيهِ راجِعونَ
۴ _ کسی که حفظ و دژ مستحکم او، توحید و رسالت و ولایت باشد.
متن کامل خطبه اول نماز جمعه : مورخ : ١۴٠۴/٧/٢۵
امام جمعه کاشان : علاوه بر کار و تلاش، دائم الوضو بودن، تکرار جملات اذان، خوش رفتاری با همسایه و اجابت موذن، موجب افزایش رزق است
بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ
اَلْحَمْدُ وَ الثَّناءُ لِلِّهِ رَبِّ العالَمین وَ صَلَّی اللَّهُ عَلی سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنا اَبی القاسِم المُصطَفی مُحَمَّد ص وَ عَلي اَهلِ بَيتِه الطَيّبين الطّاهِرين سِیَّما بَقیّةِ اللّهِ فی الاَرَضین وَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَي أعْدآئِهِمْ أجْمَعينَ إلَي يَوْمِ الدّين
در صد و هفتاد و پنجمین خطبه در کاشان مُکرّم، روز بیست و پنجم مهرماه، بیست و چهارم ربیع الثانی١۴۴٧ ، خود و شما برادران و خواهران را به رعایت تقوا الهی، سفارش می کنم « اُوصیکُم وَ نَفسیِ بِتَقوَی اللّه ». مصداقاً هر هفته محضر صحیفه سجادیه می رویم و در صد و نوزدهمین جمله ، فراز دیگری از دعای بیستم صحیفه سجادیه دعای ( مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ وَ مَرْضِيِّ الْأَفْعَالِ ) را خدمت شما عرض می کنم « اللَّهُمَّ ، وَ حَصِّنْ رِزْقِي مِنَ التَّلَفِ » خدایا، رزق من را از این که تلف شود، حفظ کن. مرحوم شیخ عباس قمی در سفینه البحار، در ماده رزق و روزی، تقریبا چهل عامل معنوی را برای این که رزق انسان زیاد شود بیان می کند. از نظر مادی باید کار و تلاش کنیم و عرق بریزیم، صبح زود از منزل خارج شویم و وقت بگذاریم، ولی شیخ عباس قمی از نظر معنوی چهل راهکار را برای افزایش رزق بیان می کند. من چند عامل را بیان می کنم.
١ _ انسان دائم الوضوء باشد.
٢ _ وقتی اذان گفته می شود، انسان جملات اذان را تکرار کند. می فرماید، اللّه اکبر، ما هم بگوئیم اللّه اکبر، ما هم شهادت ها را تکرار کنیم . وقتی به حَیَّ عَلی الصلاه و حَیَّ عَلی الفلاح رسید، اختیار دارید، همین حَیَّ را بگوئید، یا به جای ان بگوئیم « لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ »
٣ _ اجابت موذن. موذن شش بار دعوت خدا را به ما می گوید. ان را اجابت کنیم. این عملی غیر از تکرار اذان است. به نماز حاضر شویم
۴ _ خوش رفتاری با همسایه
۵ _ قوی ترین سبب برای جلب رزق و روزی، اقامه نماز با تعظیم، اداب، خشوع و تواضع باطنی در مقابل خداوند است . این توصیه به تقوا در خطبه اول بود. برادران و خواهران، بعضی از کارها باعث تلف شدن رزق انسان و بعضی از کارها باعث افزایش رزق انسان می شود. تلاش کنیم آنچه باعث تلف شدن رزق انسان می شود را انجام ندهیم و آنچه باعث افزایش رزق می شود را داشته باشیم.
حجت الاسلام حسینی افزود : بحث اصلی و محوری و مستمر ما در خطبه ها ، قران است ، که به ایه صد و پنجاه و شش سوره بقره رسیدیم ، « الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ » وقتی مصیبتی به انها می رسد، اهل صبر کسانی هستند که می گویند ما از خدائیم و بسوی خدا برمی گردیم.
نکات آیه :
نکته اول : وقتی می گوئیم در مصیبت اهل صبر باشید، هیچ منافات ندارد که اشک انسان در مصیبت جاری شود. در بحارالانوار، جلد دوازده صفحه ٣٢۵ روایتی از پیامبر ص را اورده است، فرزند پیامبر ص بنام ابراهیم از دنیا رفت، پیامبر ص می گریستند، بعضی اصحاب اعتراض نمودند، پیامبر ص فرمودند : چشم، اشک می ریزد، دل و قلب انسان متاثر می شود، اما چیزی که باعث خشم خدا می شود را نمی گوئیم. « اَلْعَيْنُ تَدْمَعُ وَ اَلْقَلْبُ یَخشَع وَ لاَ نَقُولُ مَا يُسخَطَ اَلرَّبُّ » صبر منافاتی با عاطفه ندارد.
نکته دوم : معنای « قَالُوا » لزوما گفتن لفظی نیست، که بکار ببرند. مهم این است که منطق انسان های صابر، منطق توحیدی است. « الَّذِينَ إِذَا » إِذَا، یعنی کُلُّما، هر وقت و همیشه، برای انسان ملکه شده است. « أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا »، وقتی مصیبتی رخ می دهد، می گویند، « قَالُوا ». مفسرین می فرمایند، این « قَالُوا » شبیه « قَالُوا » آیه ٣٠ و ٣٣ سوره فصلت است « إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا » عقیده انها این است که اللّه ربَّ ما می باشد. « وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ » چه کسی احسن می باشد از نظر « قَوْلًا » و قَوْلًا یعنی از نظر عقیده، چه کسی احسن است از ان کسی که مردم را بسوی خدا دعوت می کند، مانند امام ره. پس این جا « قَالُوا » فقط گفتن با زبان « إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ » نیست. عقیده و خُلق انها این است که در تمام شئون زندگی ، مطابق با ایمان به مبداء و ایمان به معاد حرکت می کنند.
نکته سوم : چند جمله در رابطه با عظمت « إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ » بیان می کنم:
١ _ مومن، وقتی می گوید « إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ » یعنی، من اعتقاد دارم که هر فعل، کار وفیضی از جانب خدا می باشد. همه حوادث تلخ و شیرین، آزمون خداوند است. خدای متعال به شاکر و به صابر، پاداش می دهد، لذا مایوس نمی شود. به تعبیر آیه ۵١ سوره توبه « قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا » به ما نمی رسد، مگر انچه بر ما مکتوب شده است. هیچ کدام از این حوادث، از دایره قضا و قدر الهی، خارج نیست. این حوادث یا مطابق با عدالت هستند، پس انسان شاکر و صابر باشد، پاداش دارد یا ظلم است، مانند ظلم نتانیاهو در غزه، که قران در ایه ٢٢ سوره سجده می فرماید « إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ » خدا در کمین مجرمین است که انتقام بگیرد.
٢ _ روزی چراغ روشنایی معمولی که در منزل پیامبر ص روشن بود، خاموش شد. پیامبر ص فرمود، « إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ». اصحاب گفتند، این هم مصیبت است، پیامبر ص فرمود، هر چیزی که باعث اذیت مومن شود، مصیبت است و برای مومن اجر دارد.
٣ _ امام باقر ع می فرمایند: « مَا مِنْ عَبْدٍ يُصَابُ بِمُصِيبَةٍ فَيَسْتَرْجِعُ عِنْدَ ذِكْرِ اَلْمُصِيبَةِ وَ يَصْبِرُ حِينَ تَفْجَأُهُ إِلاَّ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ كُلَّمَا ذَكَرَ مُصِيبَة فَاسْتَرْجَعَ عِنْدَ ذِكْرِهِ اَلْمُصِيبَةَ غَفَرَ لَهُ كُلَّ ذَنْبٍ اِكْتَسَبَهُ فِيمَا بَيْنَهُمَا » هر بنده اى گرفتار مصيبتی شود، و ایه استرجاع « إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ » را بگوید و صبر كند، خداوند تمامى گناهان گذشته اش را مى بخشد. و هر وقت بعد از ده روز بعد، یک ماه بعد، یکسال یا ده سال بعد، به ياد مصيبت افتادید و كلمۀ استرجاع را به زبان آورد، گناهانى را كه بين دو استرجاع مرتكب شده اید را خدا می بخشد.
۴ _ امام باقر ع می فرمایند: أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ فِي نُورِ اَللَّهِ اَلْأَعْظَمِ مَنْ كَانَتْ عِصْمَةُ أَمْرِهِ شَهَادَةَ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنِّي رَسُولُ اَللَّهِ وَ مَنْ إِذَا أَصَابَتْهُ مُصِيبَةٌ قَالَ إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَيْهِ راجِعُون وَ مَنْ إِذَا أَصَابَ خَيْراً قَالَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ اَلْعالَمِين مَنْ إِذَا أَصَابَ خَطِيئَةً قَالَ ;أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ
» چهار صفت و ذکر است، که اگر انسان در اخلاق و عقیده به این ذکر مداومت داشته باشد، در ذیل نور اعظم الهی جا دارد:
*وقتی خدای ناکرده، گناهی انجام داد، بگوید، خدایا برگشتم. خدایا ببخش.
* وقتی خیری به او رسید، بگوید، خدایا شکر و ممنون . این خیر از تو به ما رسیده است
* وقتی مصیبتی به او رسید، بگوید، إنّا للّه ِِ و إنّا إلَيهِ راجِعونَ
** کسی که حفظ و دژ مستحکم او، توحید و رسالت و ولایت باشد.
نکته چهار : وقتی برادر اشعث از دنیا می رود، امیرالمومنین علی ع برای تسلیت به منزل او رفت، مولی جمله ای فرمود. بعد از بیان ان جمله، اشعث گفت، إنّا للّه ِِ و إنّا إلَيهِ راجِعونَ. حضرت فرمود، آیا معنی آن را می دانی؟ اشعث گفت، نه، نهایت و غایت علم شما هستی. امام فرمود، وقتی می گویی « إنّا لِلّه » یعنی بر علیه خودت اقرار می کنی که مالک من تو هستی. در حکمت ٩٩ نهج البلاغه، مشابه این امده است، « إنّا لِلّه » یعنی، مالک من تو هستی و من مملوک تو هستم. « أَنْتَ الْمَالِکُ وَ أَنَا الْمَمْلُوکُ » وقتی می گوئیم « إنّا إلَيهِ راجِعونَ » ما بسوی تو بر می گردیم، یعنی، اقرار می کنیم، بر علیه خودمان، که در این دنیا ماندگار نیستیم و هلاک می شویم. به تعبیر ایت الله جوادی آملی در جلد هفت تسنیم صفحه ۶٩٠، ذکر « إنّا للّه ِِ و إنّا إلَيهِ راجِعونَ » در مصائب یک تاثیر تربیتی و روانی دارد. دو اقرار می کنیم، اول این که، مالک حقیقی خداوند است، ضمنا، انچه در اختیار ما انسان ها می باشد عاریه و امانت است. وقتی همسایه ما، ظرفی را در اختیار ما به امانت می گذارد، هفته بعد که بخواهد بردارد، ناراحت می شویم؟ امانتی در دست ما بصورت عاریه بوده است، بازگرداندن عاریه، اندوه ندارد، لذا مومن، در مصائب، مایوس و نا امید نمی شوند.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ :
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ، اللَّهُ الصَّمَدُ ، لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ .